توضیحات تکمیلی

مشخصات ظاهری :درختی است دو پایه به ارتفاع حدود 8 متر با شاخه‌چه‌هایی نازک و جوانه‌های گلدار و برگ‌های آن در پایه‌های نر و پایه‌های ماده متفاوت هستند. سطح فوقانی برگ‌ها در پایه‌های نر، سبز تیره و سطح تحتانی آنها کرکدار و روشن و برگ‌های پایه‌های ماده، بیضوی و پهن‌تر از برگ‌های پایه‌های نر می‌باشند. در ضمن گل‌های آن زردرنگ و معطر و قبل از پیدایش برگ‌ها ظاهر می‌شوند. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، بید مشک، گل بیدک، وَشع، شاه بید، گربه بید و مشک بید نامیده شده است.
نام علمی :Salix aegytiaca L.، نام فرانسه Saule d` Egypte و نام انگلیسی آن Egyptain willow می‌باشد. بخش مورد استفاده گل (بیدمشک). برگ و پوست درخت نیز خواص دارویی دارند.نحوه مصرف معمولا از عرق آن استفاده میشود . طبیعت آن گرم و خشک است.
ترکیبات شیمیایی :سالیسین، موم، صمغ، چربی و روغن فرار در آن تشخیص داده شده است.

خواص

تب‌بر و تقویت کننده عمومی بدن، مسکن و خواب‌آور، مقوی قوای مغزی و آرام کننده اعصاب، محرک نیروی جنسی و تقویت کننده معده، مقوی قلب و اعصاب و اشتهاآور، تنظیم کننده عادت ماهیانه و نشاط‌آور، خون‌ساز و کم کننده خون قاعدگی، تقویت کننده دستگاه گوارش و دفع کننده کرم‌های معده و روده، کاهنده قند خون و برطرف کننده یبوست می‌باشد.
منع مصرف : عرق بید مشک قند خون را پایین می‌آورد؛ بنابراین افرادی که قند خون پایین دارند نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنند؛ کودکان زیر 2 سال، زنان باردار و شیرده هم باید در استفاده از بیدمشک احتیاط کنند. همچنین افراد با سن کمتر از 14 سال که مبتلا به سرماخوردگی، آنفولانزا یا آبله مرغان هستند و نیز اشخاصی که از زخم‌های دستگاه گوارشی، گاستریت و نفخ رنج می‌برند، باید از مصرف بید مشک و عرق آن خودداری کنند.