توضیحات تکمیلی

مشخصات ظاهری : گیاهی است علفی و پایا به ارتفاع حدود 10 سانتی‌متر با برگ‌های صاف، شفاف، مدور یا به شکل کلیه که به علت واقع بودن در سطح زمین قسمتی از محل رویش خود را می‌پوشاند. گلهایش فاقد جام، زنگی شکل، منفرد، سطح خارجی گلها به رنگ سبز مایل به قهوه‌ای و قسمت داخلی گلها مایل به قرمز شرابی است. ریشه گیاه، دراز، کج و معوج، گره‌دار، زرد رنگ و افقی در خاک قرار دارد. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، آسارون، الناردین البری و سنبل وحشی نامیده شده است. در اغلب زمین‌های آهکی مرطوب کوهستان‌ها، کنار جویبارها و در نواحی معتدله کشورهای اروپایی و آسیایی انتشار دارد.بخش مورد استفاده ریزوم (ساقه‌ی زیرزمینی). در ضمن برگ‌های گیاه نیز خواص دارویی دارند.نحوه مصرف در طب سنتی ریزوم گیاه را به صورت دم کرده، اسانس و یا به روش‌های مختلف دیگری استفاده می‌کنند و برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند. طبیعت آن گرم و خشک است.

نام علمی : Asarum europaeum L.، نام فرانسه Asaret و نام انگلیسی آن Foalfoot می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی : تانن، مواد رزینی، صمغ، اسیدهای آلی، آمیدون و اسانسی مرکب از پینن، متیل اوژنول و ماده‌ای به نام آزارون در آن تشخیص داده شده است.

خواص

خارج کننده اخلاط مجاری تنفسی و نرم کننده سینه، ضد استسقاء و مسکن دردهای مفصلی، تقویت کننده کبد و مقوی نیروی جنسی، ادرارآور و خارج کننده سنگ‌های کلیه و مثانه، انرژی‌زا و مقوی اعصاب، محرک و تقویت کننده کلیه و مثانه، ضد یرقان و تهوع‌آور، برطرف کننده خشکی و التهاب غشای حنجره و بازکننده انسدادها و گرفتگی‌های مجاری عروقی می‌باشد. در ضمن برای درد لگن خاصره و سیاتیک، ورم کبد و طحال نیز مفید است.

منع مصرف : خانم‌های باردار نباید استفاده کنند.

تحقیقات نشان داده است که آسارون، ماده سمی ریزوم این گیاه است و موجب فلج عروق خونی و سلسله اعصاب می شود.

آسارون برای ریه مضر است و از این نظر باید با مویز خورده شود و مقدار خوراک آن 5 تا 15 گرم است. جانشین آن از نظر دارویی هم وزن آن «وج» یا زنجبیل و یا نصف وزن آن خولنجان و نصف دیگر «وج» است.

از این گیاه نوعی رنگ سبز گرفته می شود. به علت سمی بودن این گیاه به ندرت مصرف داخلی آن توصیه می شود و در مواردی که مصرف داخلی آن لازم باشد باید زیر نظر پزشک باشد.