مشخصات ظاهری : مادهی شیرینی است که از طریق به وجود آوردن شکاف در ساقه، تنه و شاخه و یا به طور خود به خود به صورت شبنم روی برگهای خارشتر مینشیند نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، ترنجبین، ترانگبین، ترنگبین، تلنجبین و ترنجبین نامیده شده است و نخوه مصرف به طور معمول مقداری ترنجبین را برحسب نیاز در آب جوش ریخته به هم میزنند تا دانههای ترنجبین حل شود و به مدت چند دقیقه صبر کرده تا اگر ناخالصیهایی داشته باشد رسوب کند سپس صاف کرده و میل میکنند.طبیعت آن کمی گرم ولی در عین حال تر است
نام علمی : نام فرانسه ترنجبین Manne de perse و نام انگلیسی آن Manna of hedysarum میباشد.
ترکیبات شیمیایی : مواد لعابی، ملزیتوز و قند ساکارز در آن مشخص شده است
خواص
ملین و صفرابر، خلطآور و تسکین دهنده عطش و تبهای گرم، مقوی و دفع کننده سنگهای کلیه، ضد تهوع و نرم کننده سینه، برطرف کننده قولنج و خنک کننده، رفع کننده گرفتگی مجاری ادراری و پاک کننده مثانه، مقوی قوه باه و افزاینده ترشح ادرار میباشد. در ضمن برای سرفه، سینه درد، سرخک، مخملک، روماتیسم، کم کاری کبد و خارش بدن نیز مفید است.
دیگر خواص آن
کاهش دهنده عطش و تب
دفع اخلاط سوخته با مصرف ترنجبین وآب پنیر
دفع اخلاط گرم با مصرف میل کردن ترنجبین با ماء الشعیر
دفع راحت ادرار میل کردن کره و ترنجبین
درمان بواسیربا گل های ترنجبین
درمانروماتیسم با مالیدن روغن برگ های ترنجبین
میل کردن ترنجبین با آب زیره برای درمان صدای شکم
درمان بیماری های عفونی در بدن با ترنجبین
درمان بیماری های کلیوی وسنگ کلیه با ترنجبین
ترنجبین برای درمان کم کاری کبد
ترنجبین برای نیش زدن عقرب
منع مصرف : مصرف ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است و افراد مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله ازخوردن آن خودداری کنند. بر خلاف باورهای قدیمی مصرف ترنجبین در کاهش زردی نوزادی اثر قابل توجهی ندارد ، بلکه باعث اسهال و استفراغ نوزاد نیز می شود. لطفا مقاله ای در این رابطه در بخش مقالات میباشد .