مشخصات ظاهری : گیاهی است علفی و یک ساله با ساقههای خوابیده و خزنده، برگهای آن بزرگ، پوشیده از تارهای خشن، تقسیم شده به لوبهای زاویهدار و دندانهدار و گلهای آن زرد، درشت، نر و ماده، گلهای نر مجتمع و گلهای ماده منفرد میباشند. میوهاش با توجه به نژادهای مختلف خیلی بزرگ، بزرگ، کوچک یا باریک و به رنگهای سبز و به ندرت سفید میباشد. نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، خیار، خیار سبز، قِثّاء، قَثَد، خیار بالنگ و خیار بادرنگ نام برده شده است. در اغلب نواحی معتدل کشورها و در ایران به صورت گلخانهای و سنتی کاشته میشود.بخش مصرف میوه وتخم آن و نحوه مصرف به صورت خام < طبیعت خیار سرد و تر میباشد.
نام علمی : Cucumis sativus L.، نام فرانسه Cornichon و نام انگلیسی آن Cucumber میباشد.
ترکیبات شیمیایی : منگنز، کربنات کلسیم، موسیلاژ، آب، پروتئین، مواد چرب، هیدراتهای کربن، خاکستر، فسفر، آهن، کلسیم، پتاسیم، سدیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین و ویتامینهای, B1،B2،B5، B6،A، k, C در آن مشخص شده است.
خنک کننده و تحلیل برنده ورم کبد، ضد تب و کاهنده ورم طحال، ضد یرقان و نشاطآور، تقویت کننده اعصاب و قلب و مقوی کلیه، دفع کننده کرمهای روده و برطرف کننده جوشهای جلدی، پاک کننده کبد و دفع کننده سنگ مثانه، تصفیه کننده خون و خارج کننده سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا، خارج کننده سموم از بدن و کاهنده قند خون، پایین آورنده فشار خون و خونساز، مدر و برطرف کننده یبوست میباشد. در ضمن برای نقرس، تاولهای دهان، حصبه، سوزش مجاری ادراری و التهاب معده نیز مفید است.
فواید پوست خیار
فواید برگ و تخم خیار
احادیث و نظرات بزرگان در مورد میوه خیار
منع مصرف :
تمام حقوق مادی و معنوی متعلق به کیمیاگر ایرانی می باشد.