نام علمی : Iris florentina L ، نام فرانسه Iris de Flornce و نام انگلیسی آن Florentine Iris می باشد . نام های دیگر آن به فارسی و عربی و در کتب طب سنتی ، زنبق ، سوسن ابیض ، آسمانی جونی و بیخ بنفشه نامیده شده است . گیاهی است چند ساله با ساقه ای راست به ارتفاع حدود 70 سانتی متر و برگهای سبز مات به شکل تیغه هست . در انتهای ساقه ، گل دهنده و گل های آن درشت ، سفید رنگ در بعضی کبود آسمانی ، معطر و منفرد هستند . میوه اش بیضی شکل دارای سه زاویه نسبتاَ مشخص و در آن تعدادی دانه وجود دارد ساقه زیزمینی گیاه ، متورم ، حجیم ، گوشتی و پر گره ، سطح خارجی آن خاکستری ، مغزش سفید و طعمش تند می باشد طبیعت آن نسبتاَ گرم و معتدل ، مورد استفاده ساقه زیر زمینی ، رویش جغرافیایی اغلب در سراسر اروپا و در ایران غرب کشور در نواحی قصرشیرین انتشار دارد .
ترکیبات شمیایی : تانن ، نشاسته ، گلوکوزیدی به نام ایریدین ، اسانس روغن فرار شامل میریستیک اسید ، اولئیک اسید و اترهای متیلیک و ماده معطر به نام ایرون در آن تشخیص داده شده است .
تصویه کننده خون و صفرابر ، باز کننده عروق و بهبود دهنده ، گردش خون ، تقویت کننده اعصاب و مسکن سردرد ، ضد التهاب اندامهای تنفسی و دفع کننده اخلاط ، ضد استسقاء و مفید برای بیماری های مثانه و ناراحتی های کبد ، ضد سیاه سرفه و موثر برای نفس تنگی ، ضد یرقان و برطرف کننده صداهای مبهم در گوش می باشد . در ضمن برای میگرنهای مرتبط با عادت ماهیانه ، خیز عمومی ، آسم مرطوب ، نزله مزمن ریه ، گریپ ، انزال زودرس و تب و لرز نیز مفید است .
منع مصرف : زیاده روی در مصرف آن مسهل قوی و قی آور است به طوری که موجبات تحریک دستگاه هضم ، درد شدید در روده ، استفراغ و دفع زیاد مدفوع را همراه می آورد .
تمام حقوق مادی و معنوی متعلق به کیمیاگر ایرانی می باشد.