توضیحات تکمیلی

نام های دیگر آن در قدیم شکرتیار، خارشکر و تیغ قندک ، قندرونک بوده است. شکرتیغال که به راحتی در آب حل می شود دارای 23 درصد قند ترهالوز، طعمی شیرین و لعابدار است ، در ایران 54 گونه گیاه علفی چندسالهٔ خاردار دارد که معمولاً انحصاری ایران هستند.گیاهی است خاردار به شکل خارخسک که گل هایش به شکل گلوله ای خاردار و آبی رنگ در انتهای ساقه قرار دارند. بر روی برگ ها و ساقه این گیاه حشره ای از راسته قاب بالان بنام خزوکک برای نگهداری تخم ها و نوزاد خود پیله ای می تند به اندازه یک فندق که  سفیدرنگ است. نوزاد پس از آن که به حشره بالغ بدل شد، پیله را سوراخ می کند و از آن خارج می شود. جنس پیله این حشره که از ترشحات گیاه شکرتیغال ساخته شده ترکیبی از مواد سلولزی و نشاسته و مواد ازته و به مقدار زیاد (در حدود 25 درصد) قند مخصوصی بنام ترهالوز است در بازار منظور از شکرتیغال همین گل تیغال پیله خزوکک است و خود گیاه را به نام تیغال می نامند. طبیعت آن سرد ورطوبت کم (معتدل) می باشد

نام علمی :Echinops persicus Stev. Et Fisch   ، نام فرانسه Echinope  به انگلیسی Thistle  نامیده میشود .

ترکیبات شیمیایی :قند ، نشاسته ، تانن ، سلولز و موسیلاژ در آن تشخیص داده شده است .

خواص

برای سرفه و دستگاه تنفسی به عنوان دارویی خیلی نافع تجویز می‌شده است. ملین سینه و خشونت سینه را رفع می‌کند،  سوزش مری را تسکین می‌دهد و برای سرفه و صاف کردن صدا و رفع خشکی گلو و معده نافع است.خلط آور ، ملین ، ضد سرفه های شدید و سرکش ناشی از تحریک برونش ها ، آرام بخش می باشد .

منع مصرف : برای بیماران مبتلا به فشار خون و از قرص های تنظیم فشار استفاده می کنند ، بایستی با احتیاط مصرف شود . زیاده روی در مصرف باعث حالت تهوع می شود . اگر پیله شکر تیغال را تهیه کردید، حتما آن را بشکنید و حشره سیاه رنگ درون آن را جدا کرده و سپس استفاده کنید.