توضیحات تکمیلی

مشخصات ظاهری: اِسپرک گیاهی است علفی با برگ های ساده که به دلیل داشتن بریدگی 3 تایی به نظر می رسند.
گل های زرد رنگ و کوچک گیاه بر روی گل آذین های خوشه مستقرند. میوه گیاه کپسولی است که دهانه آن باز می باشد.

خاستگاه گیاه اسپرک منطقه مدیترانه و جنوب غربی آسیا است. این گیاه  به عنوان پوشش گیاهی در مراتع خشک و نیمه خشک مناسب است. اسپرک در خراسان، کرمان، منجیل، شیراز، دامنه های رشته کوهای البرز به صورت خودرو یافت می شود. امروزه از بزرگترین کشورهای صادرکننده اسپرک می توان به ایران، تایلند و هند اشاره کرد

بخش مورد استفاده ریشه و سرشاخه گلدار گیاه اِسپرک مصرف دارویی دارد.. نحوه مصرف خوراکی و موضعی

سپرک، اسفرک، پشترک، پشترغ، پشتراغ، بشترغ، شبرق در عربی زریر ، ضریع ، ورس ، ورث

خواص

گلهای اسپرک خاصیت ضد تشنج و ضد عفونی کننده دارند. این گیاه هم چنین درمان کننده اسهال خونی – ورم معده، سوزش ادرار، برطرف کننده انگل های روده و تقویت معده و برطرف کردن دردهای قولنجی است. یکی دیگر از خواص این گیاه کمک به هضم بهتر غذا و ازبین رفتن گازروده است. برای درمان برخی بیماری های مربوط به چشم مانند ورم پلک می توان از جوشانده برگ و گل اسپرک استفاده کرد. اسپرک دارای خواص ضدعفونی کننده است و افرادی که روی پوست خود جراحتی دارند می توانند از دم کرده اسپرک روی ناحیه مورد نظر استفاده کنند تا از نفوذ میکروب ها به محل زخم جلوگیری شود. این گیاه هم چنین به عنوان ضددرد طبیعی و تقویت کننده نیروی جنسی می توان از آن بهره برد.

منع مصرف : مصرف گیاه دارویی اسپرک اگر به اندازه و در دوز مناسب مصرف شود، هیچ گونه عارضه جانبی به د نبال نخواهد داشت. میزان مصرف مجاز این گیاه 5 گرم در روز است. به یاد داشته باشید محصولات طبیعی همیشه بی خطر نیستند.