توضیحات تکمیلی

درختی به ارتفاع 15 متر برگها مستطیل شکل ، سر نبزه ، نوک دار ، چرمی ، سبز روشن ، این میوه ملی هند و پاکستان و درخت ملی بنگلادش است ، این میوه غیر رسمی ملی فیلیپین ، در استانهای هرمزگان و بلوچستان کاشته شده ، در ایران از دیدگاه دارویی به آن کمتر توجه شده است

نام علمی :Mangifra indiaca L نام فرانسه Mangue  و نام انگلیسی Mango میباشد . طبیعت آن گرم و خشک است ، 

ترکیبات شیمیایی : مانگی فرین ، مانگین ، رنگ زردی به نام پیوری ، بنزوئیک اسید ، سیتریک اسید و تانن ، آب ، هیدراتهای کربن ، کلسیم ، فسفر ، آهن ، سدیم ، پتاسیم ، ویتامین A ، تیامین ، رایبوفلاوین ، نیاسین و ویتامین C در آن مشخص شده است . بخش مورد استفاده گوشت میوه ، هسته میوه ، پوست درخت و برگ نیز خواص دارویی دارد .

خواص

  خنک کننده و برطرف کننده عطش، قابض برگهای آن تند ، قابض ، تسهیل کننده جریان خون ، محافظت کننده در مقابل گرفتگی رگها و بیماری های قلبی در افراد دیابتی ، کاهنده کلستول و تقویت کننده قلب و عروق ، تقویت کننده نیروی جنسی و خرد و خارج کردن سنگهای کلیه و مثانه ، برای دستگاه تنفس ، مری ، معده ، روده و کلیه و درخشان کننده رنگ چهره ، برطرف کننه سستی و کسالت ، دفع کننده اخلاط و کاهنده ورم پا ، افزاینده بینایی و اشتهاآور ، برطرف کننه لکه های پوستی و تقویت کننده عمومی بدن ،  برای گزیدگی عقرب ، گلهای آن خنک کننده قابض ، بهبود دهنده مزه ، اشتهاآور ، ترشحات سفید و چرکی مجاری تناسلی زنان ، اسهال خونی ، برونشیت ، زردی ، تخلیه ادرار و از سیلان جریان زیاد اسپرم و سرعت انزال جلوگیری می نماید. 

منع مصرف : مصرف انبه موجب اختلال در متابولیسم وارفارین ( یک داروی ضد انعقادی ) گردیده و این گروه بیماران از مصرف آن خودداری کنند . زیاده روی در مصرف انبه سبب سوء هاضمه ، ناراحتی های چشمی ، ناراحتی های کبدی و فساد خون میشود . در ضمن انبه برای اشخاص گرم مزاج ، بلغمی ها و سودایی ها مضر است .