توضیحات تکمیلی

میوه ی گیاه زنیان را با نام های دیگری مانند انیسون بری، کمون حبشی، اجوان، اسپری کای و نانخواه می شناسند. زنیان گیاه علفی یک ساله، بی کرک است .برگ هایی با بریدگی های نازک و ظریف و گل هایی به رنگ سفید و مجتمع به صورت چتر مرکب دارد. چتر آن کوتاه، دارای طول نسبتا مساوی و منتهی به براکته های باریک در محل اتصال به یکدیگر است. میوه زنیان کوچک، بیضوی، به رنگ قهوه ای مایل به زرد و دارای بویی شبیه بوی تیمول است. روی میوه آن، خطی طولی نخی شکل، به رنگ روشن تر و دو تار نازک تک سلولی مشاهده می شود، به طوری که بعضی از آن ها کوتاه و مخروطی و برخی دیگر دارای یک قسمت متورم در انتها هستند. قسمت مورد استفاده این گیاه، میوه آن است .

طبیعت آن گرم وخشک است.

نام علمی : Trachyspermum ammi L. Sprague، نام فرانسه  Sison، نام انگلیسی Ammi  ونام انگلیسی میوه Ajava seeds   می باشد.  

ترکیبات شیمیایی : اسانس روغنی  فرّارشامل تیمول ، سیمن ،آلفا پی نن ، دیپانتن وغیره درآن تشخیص داده شده است.

خواص

لاغرکننده ودفع کننده انواع انگل ها ، بادشکن ورفع کننده سوء هاضمه  ، ضدعفونی کننده قوی وتقویت کننده معده ، ازبین برنده جوش های عفونی بدن ورفع کننده بوی بد واژن ، مسکن سیستم عصبی ومحرک ، تقویت کننده نیروی جنسی  ومقوی قوای جسمانی ، ضدتهوع واشتها آور ، خارج کننده سموم ازبدن وضد اسپاسم  ، تحلیل برنده  گازهای بدن وقطع کننده اسهال ، برطرف کننده حبس البول  وکاهنده چربی ، خارج کننده سنگ کلیه  وتصفیه کننده کبد می باشد.درضمن برای قولنج  ، دل بهم خوردگی ، درد وتورم معده ، ناراحتی گلو ، سرفه ، ضدآسم ، بیماری های دستگاه گوارش ، دردهای عادت ماهیانه ، روماتیسم  ودلپیچه نیز مفید است وازگندیدن غذادرمعده جلوگیری میکند . دراستعمال خارجی  خمیرپودر زنیان معالج بواسیر ، ورم مقعد وخونریزی آن وبه صورت مشمع مسکن کمردرد و درد آرتروز می باشد.

منع مصرف : استفاده از زنیان برای مادران شیرده ممنوع است زیرا سبب کم شدن یا خشک شدن شیر آنها می گرددو زیاده روی درمصرف آن برای افراد گرم مزاج نیز مضر است.