مشخصات ظاهری : گیاه آزولا نوعی سرخس کوچک آبزی است که با یک نوع سیانوباکتر به نام آنابنا رابطة همزیستی دارد که در تمام مناطق دنیا بخصوص نواحی برنجخیز جهان وجود دارد. این گیاه را میتوان در شرایط مساعد و مناسب به طور شناور در استخرها و آبهای راکد، کانالهای آبیاری و مزارع برنج به فراوانی پیدا نمود. آنابنا وظیفه تثبیت نیتروژن را در این همزیستی بر عهده دارد و در حفرات برگ موجود در شاخههای آزولا زندگی میکند. گیاه آزولا در حفرههای برگی خود مأمنی در اختیار جلبک (آلگ) آنابنا میگذارد و در عوض به قدری نیتروژن از اتمسفر جذب میکند که نیازهای خود و میزبانش را برآورده میکند. آزولا در همزیستی با جلبک سبز-آبی قابلیت جذب نیتروژن هوا را به دست میآورد که وظیفه تأمین مواد غذایی جلبک به عهده آزولا است و جلبک نیز در مقابل نیتروژن مورد نیاز آزولا را فراهم میکند. آزولا در شرایط مناسب، روزانه میتواند 2 تا 4 کیلوگرم نیتروژن به هر هکتار مزرعه ارائه کند که معادل 10 تا 20 کیلوگرم سولفات آمونیوم است.
نام علمی : Azolla Filiculoide از خانواده Azollaceae می باشد که یک جلبک آبزی است . آزولا یک کلمه یونانی است که از دو بخش Azo و Olloyo ...
ترکیبات شیمیایی : 05/92 ماده خشک 35/2 پروتئین خام 20/16 فیبر ، 45/4 چربی ، 50/37 NDF ، 03/46 ADF 75/15 خاکستر
22/1 کلسیم ، 35/1 فسفر ، مولفه های تجزیه پذیری
موارد مصرف متعددی برای آزولا وجود دارد که هر کدام به صورت مستقیم وغیر مستقیم برای انسان مفید است که در زیر به آن اشاره می کنیم.
4.تغذیه انسان : این گیاه برای تغذیه انسان مفید است .کاربرد این گیاه در سایر کشورها نشان می دهدکه نتهااین گیاه برای انسان سمی نیست بلکه اشکالات گوارشی هم برای انسان ایجاد نمی کند.بتا کاروتن موجود در آزولا از هویچ هم بیشتر است .همچنین به خاطر پروتئین بالایی که دارد توجه خیلی ها را به خود جلب کرده است .آزولا سرشاراز عناصرفسفر –کلسیم-منیزیم-پتاسیم است.
منع مصرف و تخریب : هر اکوسیستم حاصل تجربه میلیونها عملکرد طبیعت است هر گونه، رقیب و دشمنانی دارد که در واقع کنترل کند جمعیت آن گونه هسند و از سوی دیگر خود گونه هم در برابر دیگر گونهها همین وضعیت را دارد. آزولا گونه غیر بومی است که از کشور فیلیپین به ایران آورده شده گونه ای غیر متعارف که اکوسیسم منطقه،هیچگونه آشنایی با آن را نداشت. یک گونه وارداتی بدون رقیب و شرایط زیستی بسیار مناسب این طور بود که آزولا شتابان ر به تکثیر گذاشت آزولا دارای خصوصیای منحصر به فرد بوده،به طوری که توانایی سازگاری آن با محیط بسیار اعجاب آور است و به راحتی با سرعت زیاد با ه محیطی مانوس می شود ریشه های آویزان و معلق در آب این گیاه، به راحتی این امکان رابه آن میدهد که تغییر مکان داده و با جریان آب به سهولت جابهجا شود که یکی از علل پراکندگی سریع آن نیز همین موضوع است،آزولا به مجرد ثابت شدن در یک مکان شروع به تکثیر میکند و ظرف مدت کوتاهی، تمام سطح آب را میپوشاند، به طوری که هیچ روزنه ای برای ورود نور خورشید به درون آب وجود نخواهد داشت، ریشههای معلق آزولا، تمام و یا اکثر املاح آب را جذب و صرف رشد و تکثیر خود میکند. طبیعی است وقتی نور به درون آب نفوذ نکند و مواد مغذی هم که نباشد (یا کم باشد) از رشد گیاهان آبزی دیگر مثل فیتوپلانکتونها و … خبری نیست. به طور خلاصه می توان گفت فرآیند کشت و نمو آزولا زمانی صورت مشکل به خود گرفت که این سرخس کوچک به تدریج از راه رودخانه ها و کانالهای آبیاری به قسمتهای مختلفی از شمال انزلی به تثبیت رساند، سرعت رشد آزولا به حدی است که یک توده کوچک آن در عرض 3 تا 5 روز به دو برابر افزایش مییابد به این ترتیب آزولا موفق شد در مدت زمان اندکی پوشش یکپارچهای را بر روی منابع آبی مناطق مورد تهاجم خود تشکیل دهد و زیستبوم این مناطق را دستخوش دگرگونیهای نماید. توده متراکم آزولا ب کاهش دادن نفوذ نور خورشید در آب به شکل محسوسی درجه حرارت آب را کاهش میدهد. این کاهش در مورد اکسیژن محلل و مواد غذایی معلق در آب نیز مشاهده میگردد. همچنین پوشش یکپارچه آزولا با افزایش درجه سمیت و اسیدی نمودن مناطق آبی موجودات مرگ ماهیان و ارگانیسم های دیگر این محدود را باعث شده است و در عوض سیستمهای غیر هوازی شروع به فعالیت کرده و مرداب یا برکه را تدریجاً به سیاه چالههای بدبو و غیر قابل زیست تبدیل میکند. هم اکنون 90 درصد تالاب انزلی از گیاهان آبزی پوشیده شده و سالانه میلیونها ماهی و بچه ماهی در این تالاب تلف میشوند در حال حاضر بخش شرقی و میانی تالاب ارزش شیلاتی خود را از دست داده است. از هفت گونه آزولای شناخته شده دو گونه نسبت به آب و هوایی ایران سازگاری نشان دادهاند و با تولید اسپور فراوان که دیگر از بین رفتتنی نیستند موجبات تکثیر و گسترش سریع این گونه را فراهم آورده است.
موارد مصرف متعددی برای آزولا وجود دارد که هر کدام به صورت مستقیم وغیر مستقیم برای انسان مفید است که در زیر به آن اشاره می کنیم.
4.تغذیه انسان : این گیاه برای تغذیه انسان مفید است .کاربرد این گیاه در سایر کشورها نشان می دهدکه نتهااین گیاه برای انسان سمی نیست بلکه اشکالات گوارشی هم برای انسان ایجاد نمی کند.بتا کاروتن موجود در آزولا از هویچ هم بیشتر است .همچنین به خاطر پروتئین بالایی که دارد توجه خیلی ها را به خود جلب کرده است .آزولا سرشاراز عناصرفسفر –کلسیم-منیزیم-پتاسیم است.
منع مصرف و تخریب : هر اکوسیستم حاصل تجربه میلیونها عملکرد طبیعت است هر گونه، رقیب و دشمنانی دارد که در واقع کنترل کند جمعیت آن گونه هسند و از سوی دیگر خود گونه هم در برابر دیگر گونهها همین وضعیت را دارد. آزولا گونه غیر بومی است که از کشور فیلیپین به ایران آورده شده گونه ای غیر متعارف که اکوسیسم منطقه،هیچگونه آشنایی با آن را نداشت. یک گونه وارداتی بدون رقیب و شرایط زیستی بسیار مناسب این طور بود که آزولا شتابان ر به تکثیر گذاشت آزولا دارای خصوصیای منحصر به فرد بوده،به طوری که توانایی سازگاری آن با محیط بسیار اعجاب آور است و به راحتی با سرعت زیاد با ه محیطی مانوس می شود ریشه های آویزان و معلق در آب این گیاه، به راحتی این امکان رابه آن میدهد که تغییر مکان داده و با جریان آب به سهولت جابهجا شود که یکی از علل پراکندگی سریع آن نیز همین موضوع است،آزولا به مجرد ثابت شدن در یک مکان شروع به تکثیر میکند و ظرف مدت کوتاهی، تمام سطح آب را میپوشاند، به طوری که هیچ روزنه ای برای ورود نور خورشید به درون آب وجود نخواهد داشت، ریشههای معلق آزولا، تمام و یا اکثر املاح آب را جذب و صرف رشد و تکثیر خود میکند. طبیعی است وقتی نور به درون آب نفوذ نکند و مواد مغذی هم که نباشد (یا کم باشد) از رشد گیاهان آبزی دیگر مثل فیتوپلانکتونها و … خبری نیست. به طور خلاصه می توان گفت فرآیند کشت و نمو آزولا زمانی صورت مشکل به خود گرفت که این سرخس کوچک به تدریج از راه رودخانه ها و کانالهای آبیاری به قسمتهای مختلفی از شمال انزلی به تثبیت رساند، سرعت رشد آزولا به حدی است که یک توده کوچک آن در عرض 3 تا 5 روز به دو برابر افزایش مییابد به این ترتیب آزولا موفق شد در مدت زمان اندکی پوشش یکپارچهای را بر روی منابع آبی مناطق مورد تهاجم خود تشکیل دهد و زیستبوم این مناطق را دستخوش دگرگونیهای نماید. توده متراکم آزولا ب کاهش دادن نفوذ نور خورشید در آب به شکل محسوسی درجه حرارت آب را کاهش میدهد. این کاهش در مورد اکسیژن محلل و مواد غذایی معلق در آب نیز مشاهده میگردد. همچنین پوشش یکپارچه آزولا با افزایش درجه سمیت و اسیدی نمودن مناطق آبی موجودات مرگ ماهیان و ارگانیسم های دیگر این محدود را باعث شده است و در عوض سیستمهای غیر هوازی شروع به فعالیت کرده و مرداب یا برکه را تدریجاً به سیاه چالههای بدبو و غیر قابل زیست تبدیل میکند. هم اکنون 90 درصد تالاب انزلی از گیاهان آبزی پوشیده شده و سالانه میلیونها ماهی و بچه ماهی در این تالاب تلف میشوند در حال حاضر بخش شرقی و میانی تالاب ارزش شیلاتی خود را از دست داده است. از هفت گونه آزولای شناخته شده دو گونه نسبت به آب و هوایی ایران سازگاری نشان دادهاند و با تولید اسپور فراوان که دیگر از بین رفتتنی نیستند موجبات تکثیر و گسترش سریع این گونه را فراهم آورده است.
تمام حقوق مادی و معنوی متعلق به کیمیاگر ایرانی می باشد.