توضیحات تکمیلی

مشخصات ظاهری : درختی است به ارتفاع حدود 10 متر گاهی موارد بیشتر، پوست آن قهوه‌ای تیره و شاخه‌هایش باریک، بلند و قرمز رنگ هستند. سطح تحتانی و فوقانیِ برگ‌های آن سفیدِ مایل به نقره‌ای و براق می‌باشد. بید گونه‌های مختلفی دارد از جمله بید سفید، سیاه بید، بید مجنون، بید دره، فوکا، سرخ بید، بید مشک، فشفشه، زرد بید و غیره ، مورد استفاده پوستِ درخت. در ضمن برگ درخت بید نیز خواص دارویی دارد. نحوه مصرف معمولاً پوست درخت را به صورت جوشانده یا دم کرده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، بید، فِک، فیک، صفصاف ابیض و اسبیدار نامیده شده است. طبیعت آن سرد و تر است

نام علمی : Salix alba L.، نام فرانسه Saule blanc و نام انگلیسی آن Salicin willow می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی : گلوکزید سالیسین و غیره در آن تشخیص داده شده است.

خواص

ضد تب و مسکن دردهای عمومی، ضد روماتیسم و کاهنده میل جنسی، ضد میکروب و تحلیل برنده ورم‌ها، مسکن و ضد التهاب دردهای مفصلی (زانوها و باسن)، قابض و جلوگیری کننده از خونریزی‌های داخلی می‌باشد. در ضمن پوست گونه‌های مختلف بید به صورت دم کرده ضد تب قوی می‌باشد.

منع مصرف: اگر به آسپرین حساسیت دارید نباید از عصاره درخت بید استفاده کنید. در برخی افراد مصرف این عصاره باعث بروز خستگی، حالت تهوع و سیاه شدن مدفوع می شود. اگر شما داروهای ضدانعقادی مانند وارفارین مصرف می کنید نیز باید از عصاره ی درخت بید بپرهیزید. میزان تانین عصاره درخت بید زیاد است بنابراین امکان دارد در برخی افراد باعث ایجاد حالت تهوع شود.